Eindstreep

Kort woordje bij mijn afscheid.

De laatste maanden luisterde ik regelmatig naar het liedje “deurrieden tot an de streep” van Daniel Lohues.  Het nummer raakte me omdat ik in mijn werkende leven de laatste tijd wel erg vaak, te vaak, met die eindstreep bezig was.

In 1994 na de zomervakantie startte ik in het onderwijs. Ik werkte 3 jaar op het TIO College, 5 jaar voor ROC Utrecht en sinds 2002 maar liefst 21 jaar op het Koning Willem I College.

In die 21 jaar heb ik veel verschillende dingen kunnen en mogen doen. Ik was docent Toerisme, BPV-Coördinator, docent in de Succesklas, docent in de Startklas, Projectleider Suc6punt, Programmamanager Voortijdig Schoolverlaten, Teamleider Sociaal Maatschappelijke Studies en toen opeens, in het voorjaar van 2017 ging het niet meer.

Ik was enige tijd thuis, maar er was een plekje voor mij op de afdeling Educatie. Ik ging werken als decaan en ik heb in die tijd veel mensen kunnen helpen. Ik was er heel erg druk mee, maar met de kennis van nu was het toen vooral heel erg druk in mijn eigen hoofd.

In 2019 werd er namelijk een hersentumor geconstateerd die al zo’n 10 jaar langzaam groeide en mijn doen en laten steeds meer beïnvloedde.

Ik werd geopereerd en een lange revalidatie volgde, want ik moest opnieuw leren lopen. Ook moest ik leren omgaan met mijn Niet Aangeboren Hersenletsel. Daar heb ik professionele hulp bij gehad.

Na mijn revalidatie ging ik re-integreren en ik werd docent NT2. Met al mijn ervaring ging me dat prima af, maar het kostte me erg veel energie. Mijn batterij begon weer aardig leeg te raken en mijn hoofd weer aardig vol.

Ik wilde niet nog een keer uitvallen. Ik had dat in 2017 en 2019 al eens meegemaakt en ik wilde zo graag die eindstreep halen. Zo graag en dat maakte het nog zwaarder. Het is niet gezond om zo met de eindstreep bezig te zijn. Plezier en voldoening raakten op de achtergrond.

Toen ontstond het idee dat ik de eindstreep ook eerder kon leggen en opeens was de kogel door de kerk. Ik wilde wel graag het schooljaar afmaken, mijn 29e schooljaar. Nu is het dan zover en heb ik mijn eindstreep bereikt. De laatste weken waren zwaar, maar ook fijn. En let wel. Het is de eindstreep van mijn werkende leven, het voelt als pensioen en ik ben er echt aan toe. Na de eindstreep ligt een mooi, nieuw leven.

34 gedachten over “Eindstreep”

  1. Daniel zingt ook dat je niet weet waar de streep ligt. En hij vergeet te vertellen dat je ook zelf mag bepalen waar je streep ligt. En dat daarna een nieuwe route in beeld komt.
    Respect voor jouw keus Reinoud. Ik wens je, met Ankie en je gezin, een heel mooie naschoolse tijd.
    Goodgoan!

  2. Wat mooi verteld, Reinoud. Ik ben er even stil van.
    Het is je gegund, op naar een mooi nieuw hoofdstuk van je leven!

  3. Beste Reinoud,

    Linksom of rechtsom en wat naar voren geschoven: je hebt de eindstreep gehaald! Ik ken je als een warme man, met gevoel voor humor en met een echt onderwijshart. Ik gun je, nu je de eindstreep hebt gehaald, een rustig doorfietstraject met mooie doorkijkjes en heel veel fietsplezier. Heb je dik verdiend. Als we elkaar weer treffen in de stad, dan vatten we er eentje samen! Wèrme groet,

    Frank Finkers

  4. He Reinoud, wat een verandering. Moeilijk en moedig besluit, denk ik. In dat mooie nieuwe leven dat je nu ingaat, drink ik graag nog eens een kop koffie of sterkers met je in het mooie Den Bosch.

  5. Dank voor de fijne samenwerking en ik wens je heerlijke mooie fietstochten en natuurlijk veel geluk 🍀🙏🏼

  6. Hee Reinoud, we kennen elkaar nog als collega’s vanuit Utrecht, en als ‘Bosschenaren’ hadden we een extra raakvlak. Goed dat je de stap hebt gezet. Op een nieuwe start!

  7. Hoi Reinoud,
    Je kiest voor jezelf. En dat is sterk. Je hebt veel betekend voor mbo-studenten, nt2-cursisten en voor je collega’s. Heel belangrijk om nu de tijd te nemen om te kiezen voor jezelf en je naasten en te genieten van het leven. En daar heeft Lohues gelukkig ook een mooi nummer over geschreven. En dat ken je zeker, als fietser.
    Groeten Bram Esselink

  8. Beste Reinoud, wat een triest bericht destijds voor je. Maar ook een sterke wilskracht om er altijd het beste van te maken. Dat zorgt ervoor dat je altijd de krachtige persoonlijkheid bleef die je was. We verloren elkaar uit het oog, maar nu sta je er weer …

  9. Mooi Reinoud! Goede, maar geen gemakkelijke keuze. Diepe buiging ! Jij ( en Ankie) gaat er vast iets anders moois van maken! Op jouw manier, in jouw tempo en met jouw mogelijkheden en kwaliteiten.

  10. Dag Reinoud
    De kogel was door de kerk omdat eerder stoppen gewoon jouw grens/ streep is. Daarna kon en kan je weer lekker doorademen.
    Ik wens je toe dat je samen met Ankie nog mooie grenzen gaat opzoeken. Uitdagingen tegenkomt die energie geven ipv energie kosten.
    Ik weet bijna zeker dat je ‘ straks’ zegt, wat ik zelf ook vaak zeg; beter dan dit wordt het niet. Zo fijn om niet meer te moeten. Alle goeds voor jou en jullie
    Liefs Els

  11. Wat een dapper en verstandig besluit! En goed geluisterd naar je eigen ‘ik’.
    Fijne tijd en geniet ervan.
    Helma

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *