
In 1977 werd de Ronde van Spanje in het voorjaar gereden. Het was de 32e Ronde van Spanje die werd gehouden van 26 april t/m 15 mei.
In die tijd had de Ronde van Spanje te maken met een teruglopend deelnemersveld en werd de koers vooral gezien als een voorbereiding op de Ronde van Italië. Die begon al op 20 mei in het zuiden van Italië.
De organisatie van de Ronde van Spanje deed er alles aan om wereldkampioen Freddy Maertens en zijn Flandria-ploeg binnen te halen. Ik schreef eerder een nutteloze statistiek over de Vlaamse ijsjeslikker.
Omdat Freddy goed kon sprinten werd er een heel makkelijk parcours voor hem uitgelegd. Dagenlang werd er langs de Spaanse costa’s gereden, bergetappes waren er alleen in de laatste week. De finish was niet in Madrid, maar in het noordelijk gelegen San Sebastian, zodat de renners na afloop snel naar Italië konden vertrekken.
Onrust in het Baskenland
Franco was bijna twee jaar dood, maar de beloofde veranderingen gingen de Basken te langzaam. In alle steden in het Baskenland was het in mei 1977 onrustig. Bij confrontaties met de politie waren in een kleine week tijd vijf doden gevallen. Aan de finish van de voorlaatste etappe van de Vuelta, in Urkiola, braken eveneens rellen uit. In de daarop volgende paniek vuurde de oproerpolitie ook rubberkogels af op de wielrenners en de toeschouwers. Gelukkig zonder ernstige gevolgen. Wel werd besloten dat de laatste etappe niet, zoals al vijf jaar traditie was, in San Sebastian zou eindigen. De finish van de Ronde van Spanje van 1977 werd verplaatst naar Mirando de Ebro, vlakbij Burgos.
Gedroomde winnaar
Uiteraard waren er iedere etappe bonificatieseconden te verdienen. Maertens won de proloog en daarna gelijk de eerste twee etappes en droeg het Oranje van begin tot eind. Uiteindelijk wist hij maar liefst 13 van de 21 etappes te winnen.
De organisatie kreeg zijn gedroomde winnaar die gelijk afreisde naar Italië en verklaarde.
“De Vuelta was een goede training voor mij. Ik vertrek nu naar de Giro in een betere conditie dan mijn concurrenten.”
In Italië won hij ook gelijk de proloog en de eerste etappe. Uiteindelijk won hij dat jaar zelfs 7 keer in de Giro, maar door een valpartij moest hij opgeven. De Ronde werd uiteindelijk gewonnen door zijn land- en ploeggenoot Michel Pollentier.
Later dat jaar won Bernard Thevenet de Tour de France met 48 seconden voorsprong op onze eigen Henny Kuiper.
In 1978 was het de organisatie van de Ronde van Spanje gelukt om de Franse jongeling Bernard Hinault te strikken. Hij ging de Vuelta rijden als voorbereiding op de Tour de France die hij later dat jaar voor het eerst zou winnen.
Ook in 1978 was het onrustig in het Baskenland en het zou daarna tot 2011 duren voor de Vuelta het Baskenland weer zou aandoen. Sinds 1995 word de Vuelta niet meer in het voorjaar maar in het vroege najaar georganiseerd. De ronde heeft door de verplaatsing naar later in het jaar meer prestige gekregen en is daardoor internationaler van karakter geworden, ook omdat renners die in de Ronde van Frankrijk een teleurstellend seizoen hadden, in de Vuelta hun seizoen willen goedmaken.
Uit de krant:
Het laatste nieuws spreekt over ongenaakbare statistieken:
“Met zijn Vuelta-triomf in 1977 hoeft het weinig uitleg dat Maertens een absolute ereplaats in de wielergeschiedenis verdient. De West-Vlaming slaagde er in navolging van Berrendero en Anquetil als enige in om een grote wielerronde van begin tot einde te domineren in de leiderstrui.
Bovendien zijn de dertien etappezeges in zijn eerste en enige Vuelta een absoluut record. Geen enkele andere renner won ooit zoveel ritten in één afzonderlijke wielerronde. Maertens won naast zijn 13 Vuelta-etappes ook nog eens 15 ritten in de Tour. In de Giro tekende de rassprinter voor 7 zegeruikers.
Met 35 ritoverwinningen in de drie grote wielerrondes moet Maertens in dat ranglijstje slechts zes anderen laten voorgaan. Opvallend daarbij is dat de wereldkampioen van Praag en Ostuni dat tussen 1976 en 1981 in een tijdspanne van slechts vijf jaar klaarspeelde. En ja, ook wij zijn dan geneigd te zeggen: niemand doet het Freddy ooit nog na.”
Bronnen: “La Vuelta”van Edwin Winkels, Wikipedia en de Vlaamse krant “Het laatste nieuws”
Verder lezen? Hier!