Dit jaar heb ik echt genoten van het commentaar van beide heren. Maar vandaag was ik het toch niet met hen eens. De etappe werd geneutraliseerd en met name Ducrot wilde koers zien.
Maar het zag er echt levensgevaarlijk uit daar in het dal.
Maarten Ducrot studeerde psychologie en reed 5x in de Tour de France. In zijn voor- laatste deelname werd hij 39e. Maar zijn grootste succes was in 1985. Toen won hij de 9e etappe. In 1982 was hij ook wereldkampioen geworden bij de 100 kilometer ploegentijdrit voor amateurs samen met met Frits van Bindsbergen, Gerrit Solleveld en Gerard Schipper.
Ook Herbert Dijkstra hoorde tot de nationale top bij de amateurs. In 1988 vertegenwoordigde hij Nederland bij de Olympische Spelen in Seoul als lid van de tijdritploeg. Omdat hij als reserve meeging, kwam hij niet in actie.
Zijn grootste successen haalde hij op het ijs. In 1988 deed hij mee aan de Olympische Spelen van Calgary. Op de 5000 meter werd hij 13e. Op de 10.000 meter werd hij 11e.
En terwijl ik eerder vandaag een nutteloos stukje over Tignes publiceerde, werd dit jaar Tignes niet eens gehaald.
Wat de consequenties zijn voor het Algemeen Klassement en voor het Tourspel moet nog doorgerekend worden.
En mijn nutteloze stukje over renners uit Zuid-Amerika moet nog even wachten. Want alles is relatief tenslotte.
Parijs is niet ver meer.
A Demain