Op deze website heb ik me de afgelopen dagen uitgeleefd. Maar nu mijn medicatie lijkt aan te slaan zal ik vast minder productief gaan worden. Het is fijn om in bescherming genomen te worden, maar het is nog fijner om mezelf in bescherming te kunnen nemen. Bij alle medische gesprekken de laatste dagen voelde ik me serieus genomen als mens. Iemand uit mijn binnenste kring heeft mijn Facebook-wachtwoord veranderd in een wachtwoord dat ik nooit kan achterhalen.
In mijn jeugd was ik groot fan van Eddy Merckx, bijgenaamd de kannibaal.
Als kind was hij iets te dik, maar ook hyperactief. Hij viel op door zijn durf en hij was een belhamel. Ook blonk hij uit in meerdere sporten.
Zijn presentaties op school waren matig te noemen. Hij verliet het middelbaar onderwijs zonder diploma. Tegenwoordig noemen we zo iemand een VSV-er.
Eddy Merckx keek als kind altijd erg op tegen Jacques Anquetil. En net als ‘monsieur chrono’ won hij de Tour de France 5 x
In 1969, 1970, 1971, 1972 en 1974.
In 1977 deed Eddy Merckx nog een keer mee aan de Tour. Hij reed in een blauw Fiat-shirt. Van die Tour herinner ik me de klap die hij op zijn lever kreeg van een toeschouwer. Ik weet niet meer of ik boos was of moest huilen. Misschien allebei. Mijn geheugen laat me hier in de steek.
Draagkracht en draaglast zijn twee verschillende woorden. Ik heb ze vaak gehoord de laatste jaren.
Verantwoordelijkheid en verantwoording zijn dat ook.
Maar ik heb genoeg woorden gebruikt.
Deze site kent een disclaimer en een privacy-reglement. Mocht u bezwaar maken tegen bepaalde stukjes dan moeten we het daar in het najaar nog maar eens over hebben. Gelieve niet mijn hoofd communicatie daar mee lastig te vallen. We hebben een rustdag vandaag.
Dank aan allen die mij steunen.
Ik denk dat dit mijn laatste stukje is. Voor de operatie.
P.S. De kannibaal won ook 5x de Giro en 1x de Vuelta. De beul van de fiets werd ook 3x wereldkampioen. Milaan-San Remo won hij 7x. Zijn imposante loopbaan telde in totaal 525 overwinningen.