Vanmorgen stond er een mooi lijstje in het Brabants Dagblad. Het begon met de Nederlander Hans Dekkers. Wat een Nederlandse naam dacht ik. Hij won op 15 juli 1952 de etappe naar Bordeaux. En daarna zou er nog een mooi lijstje van Nederlandse winnaars in Bordeaux volgen. Jan Nolten (1953), Henk Faanhof (1954), Wout Wagtmans (1955), Jo de Roo (1965), Gerben Karstens (1976), Cees Priem (1980), Bert Oosterbosch (1963), Jan Raas (1984), Jean-Paul van Poppel (1988), Rob Harmeling (1992) en Servais Knaven (2003).
Maar dit stukje gaat niet over Nederlandse winnaars in Bordeaux. Dit stukje gaat over Hans Dekkers. Hij werd geboren in 1918 in Helmond. Zijn grootste successen behaalde hij begin jaren 50. In 1952 won hij dus een etappe in de Tour en dat daags nadat Coppi een bergetappe had gewonnen. Ik vond daar een mooi filmpje van. (Polygoon Journaal)
Ook werd hij in 1951 en 1952 Nederlands kampioen. In 1953 won hij de Scheldeprijs. Daarna was het gedaan met de carrière van Hans Dekkers.
In 1955 stopte Dekkers definitief met wielrennen en vond hij een baan bij de landmacht. Hij overleed in 1984 op 56-jarige leeftijd.
Er werd ook een andere Hans Dekkers geboren in 1981. Hij fietste nog voor Rabobank, maar haalde nooit de absolute top.
Maar drie maal is scheepsrecht zei Dylan Groenewegen al. Misschien wint er ooit nog een Hans Dekkers de Tour de France.
Vandaag eindigt de etappe in Albi. Veel kijkplezier.