De zon maakt mijn gedachten zacht.
Hij nestelt zich tevreden tussen mijn ogen.
Zo herinnert zich mijn lichaam rust.
Nu passen alle rimpels op het water,
stelt elk gespitst geluid gerust.
De zon maakt mijn gedachten zacht.
Nu brengt de wind van ver bericht
en ben ik mij van mij bewust,
zo herinnert zich mijn lichaam rust.
Nu vreest geen angst voor later,
ik ben hier die ik zelf bedacht.
De zon maakt mijn gedachten zacht.
Nu is de stilstand vrij en veilig,
Wordt achterdocht achtergelaten,
is er geen moeten om te mogen.
De zon maakt mijn gedachten zacht,
Hij nestelt zich vredig tussen mijn ogen.
Bram Vermeulen
Eén antwoord op “De zon”