Juf Marcia vertelde mij iets. Ik had een fout gemaakt. Ik had gezegd dat iets een gezegde was. Dat klopte niet. Het was geen gezegde, maar een spreekwoord.
Een gezegde is een groep woorden. Een spreekwoord is een hele zin. Een zin begint met een hoofletter en eindigt met een punt. Of bijvoorbeeld met een uitroepteken. In de titel van dit verhaaltje staat een uitroepteken.
Wie schrijft, die blijft! is dus een spreekwoord. Ik vind schrijven leuk. Als ik schrijf zet ik mijn gedachten op papier. Als ze op papier staan gaan ze uit mijn hoofd.
Wat ik schrijf komt op Internet. Ik schrijf dus niet echt op papier. Ik schrijf op mijn laptop. Soms schrijf ik ook op mijn telefoon. Meestal op WhatsApp. Maar dat is niet echt schrijven. Dan gebruik je alleen je vingertoppen.
Als je schrijft op een vel papier met een pen of een potlood, dan gebruik je je hele arm. Als je schrijft in een schrift met lijntjes, kun je netter schrijven. De rode lijn links noemen we een kantlijn.
Door echt te schrijven leer je ook echt. En niet alleen met je vingertoppen.
Op de basisschool kon ik best mooi schrijven. Nu gebruik ik meestal een computer. Daarom is mijn handschrift niet zo mooi meer. Dat vind ik jammer.
Ik schrijf in eenvoudig Nederlands. Mijn verhaaltjes zijn ongeveer 200 woorden. Op Wikipedia kun je verder lezen. Het is gratis.
Hier kun je lezen over een spreekwoord.
Hier kun je lezen over een gezegde.
Hier kun je lezen over een uitroepteken.
Als je mijn verhaaltjes niet wilt ontvangen per WhatsApp, app dan UIT.
Fijn weekend!
Weer een fijne!