Als topografie je ding is en je iemand bent
die graag wegdroomt boven een atlas, dan zijn er op deze wereld veel plekken om
naar te verlangen.
die graag wegdroomt boven een atlas, dan zijn er op deze wereld veel plekken om
naar te verlangen.
De Vliehors is zo’n plek. Ik ben er nog nooit
geweest.
geweest.
Een hors is volgens het woordenboek een
zandplaat in zee die met vloed bijna geheel onderloopt, maar de Vliehors is wel
wat groter dan een zandplaat. Het is een
uitgestrekt natuurgebied in het westen van Vlieland en telt zo’n 24 vierkante
kilometer. De zandvlakte wordt ook wel de Sahara van het Noorden genoemd. Het
gebied is voor een groot gedeelte in gebruik als militair oefenterrein, maar je
kunt er wel komen.
zandplaat in zee die met vloed bijna geheel onderloopt, maar de Vliehors is wel
wat groter dan een zandplaat. Het is een
uitgestrekt natuurgebied in het westen van Vlieland en telt zo’n 24 vierkante
kilometer. De zandvlakte wordt ook wel de Sahara van het Noorden genoemd. Het
gebied is voor een groot gedeelte in gebruik als militair oefenterrein, maar je
kunt er wel komen.
Vanuit Oost-Vlieland kun je er met de
Vliehors-express naar toe. Dit is een toeristentruck die met zeer speciale
banden blijkt te rijden. Wanneer er over het zand wordt gereden, verschijnt er
een gedicht in het zand.
Vliehors-express naar toe. Dit is een toeristentruck die met zeer speciale
banden blijkt te rijden. Wanneer er over het zand wordt gereden, verschijnt er
een gedicht in het zand.
Vanuit Texel kun je met het Waddenveer de
Vriendschap op de Vliehors komen. Deze vaart alleen in de zomermaanden een paar
keer per week.
Vriendschap op de Vliehors komen. Deze vaart alleen in de zomermaanden een paar
keer per week.
In 2009 stond ik aan de rand van de Vliehors.
Samen met Stijn en Josse was ik over de afsluitdijk naar Harlingen gefietst en
daarvandaan met de boot naar Vlieland gevaren. Op de laatste dag van ons
verblijf op het eiland fietsten we zo ver mogelijk naar het Westen tot we op de
rand van de Vliehors stonden. Het waaide hard die dag.
Samen met Stijn en Josse was ik over de afsluitdijk naar Harlingen gefietst en
daarvandaan met de boot naar Vlieland gevaren. Op de laatste dag van ons
verblijf op het eiland fietsten we zo ver mogelijk naar het Westen tot we op de
rand van de Vliehors stonden. Het waaide hard die dag.
Vorige week was ik weer vlakbij de Vliehors.
Op Texel wandelde ik in twee dagen van zuid naar noord, van de boot naar de
vuurtoren zeg maar. Vlak voor de vuurtoren zag ik de Vliehors ook echt liggen.
Een gele streep in de verte, uitgelicht door een klein beetje zon. Ik voelde de
opwinding in mijn buik.
Op Texel wandelde ik in twee dagen van zuid naar noord, van de boot naar de
vuurtoren zeg maar. Vlak voor de vuurtoren zag ik de Vliehors ook echt liggen.
Een gele streep in de verte, uitgelicht door een klein beetje zon. Ik voelde de
opwinding in mijn buik.
’s-Avonds in het café in De Cocksdorp deed ik
wat navraag, maar al snel kwam ik tot de conclusie dat een overtocht er echt
niet inzat in deze tijd van het jaar.
wat navraag, maar al snel kwam ik tot de conclusie dat een overtocht er echt
niet inzat in deze tijd van het jaar.
De volgende dag wandelde ik weer terug naar de
boot en bedacht ik waar mijn verlangen naar de Vliehors vandaan komt, want hoe
kun je verlangen naar een plek waar je nog nooit ben geweest?
boot en bedacht ik waar mijn verlangen naar de Vliehors vandaan komt, want hoe
kun je verlangen naar een plek waar je nog nooit ben geweest?
Het verlangen naar de Vliehors is een
verlangen naar lege vlaktes en vergezichten, maar daarmee ook naar ruimte, rust
en bovenal helderheid.
verlangen naar lege vlaktes en vergezichten, maar daarmee ook naar ruimte, rust
en bovenal helderheid.