Achter elke succesvolle man staat een sterke vrouw en dat geldt natuurlijk ook voor wielrenners.
Adrie van der Poel heeft zijn Corinne.
Lars Boom heeft zijn Niké.
Niki Terpstra heeft zijn Ramona.
Alejandro Valverde heeft zijn Natalia.
En dan Joop Zoetemelk. Hij fietste vooral om niet thuis bij zijn drankzuchtige vrouw Francoise te zijn en nadat Francoise in 2008 overleed bracht zijn buurvrouw Dany vreugde in het leven van Joop. Als dat eerder was gebeurd had hij de Tour de France vast vaker gewonnen.
Ik las laatst een interview met Claudine Merckx. Toen ze 18 was viel ze voor de ogen en de glimlach van Eddy, die later menig klassieker en vijf maal de Tour de France zou winnen.
“De ideale rennersvrouw moet haar plan trekken. Ik zorgde ervoor dat Eddy thuis tot rust kon komen. Ik heb tijdens zijn carrière gendarme gespeeld. Elke dag weer had ik alle journalisten aan de lijn. Het was een andere tijd. Wielrennen was een kleinere wereld. Vrouwen bleven toen thuis.”
Tijden veranderen.
Alhoewel?
De vrouwenkalender bestond dit voorjaar slechts uit vier klassiekers. De Ronde van Drenthe, de Trofeo Alfreda Binda, de Ronde van Vlaanderen en de Waalse Pijl.
Nee, dan de mannen. Vanaf 28 februari waren er de afgelopen maanden maar liefst 14 eendaagse wedstrijden en er deden dan misschien vijf vrouwen mee aan de door een man georganiseerde KlassiekerKing. Uiteindelijk bestonden de vijf teams van die vrouwen uit vijf keer vijftien mannen.
Achter iedere sterke wielrenner staat een vrouw, maar wielrennen is en blijft een mannensport. Daar doet de overwinning van Karlijn van den Anker in de Klassiekerking 2015 niks aan af.
Ik feliciteer Karlijn met de overwinning. Ik prijs me gelukkig met de dagprijs van Gent-Wevelgem, de enige echte mannenkoers dit jaar.
Reinoud van Uffelen
27 april 2015
Eén antwoord op “Wielrennen is een mannensport”